Je hoort steeds vaker over het deep web en het dark web (de termen worden – onterecht – door elkaar heen gebruikt) en wat voor ellende je daar allemaal kan vinden. Even kort de theorie:
Surface Web: Wat we allemaal zien en gebruiken (NU.nl, Google, Facebook, Twitter). Zoekmachines vinden, net als wij, pagina’s door het volgen van links.
Deep web: Alles wat niet vindbaar is met zoekmachines. Lijsten van bibliotheken, artsen, prijzen, databanken, intranetten.
Dark Web (Darknet): Klein deel van het Deep Web dat met opzet niet vindbaar is. Alleen toegankelijk met een TOR browser
Op Radio 1 sprak ik erover, samen met de jongens van Zeus die een aantal video’s hebben gemaakt over hun ervaringen op het dark web en wat voor zieke dingen ze daar zijn tegengekomen.
Ik heb tot slot nog geprobeerd uit te leggen dat er natuurlijk ook positieve kanten zitten aan een niet-indexeerbaar internet. Zo kan je in China kan je niet vrijuit praten over Tibetaanse cultuur. Of kan het iemand helpen die een misstand aan de kaak wil stellen en anoniem wil lekken / klokkenluiden naar een journalist. Of iemand die iets aan de kaak stellen, maar dat niet kan vanwege zijn bekendheid of beroep. En ga zo maar door.
