Met enige regelmaat vraag ik mensen of zij weleens hun eigen naam Goog(e)len. “Natuurlijk” is dan het antwoord. Of ik word meewarig aangekeken met “nee, jij wel dan?”. Ik wel natuurlijk. Ik noem dat ego surfen. (Ik meen de term zelfs te hebben uitgevonden, maar dat zullen er meer zijn. Hoe dan ook, in 2002 ontdekte ik al – getuige mijn blog post op Netsperience destijds – dat Google een feature heeft waarbij je zoekresultaten als een slideshow gepresenteerd worden. Leun achterover en geniet van je online presence.
Naast Google zijn er diverse sites waarmee je gelijksoortige dingen kan doen, en er is nu ook www.egosurf.org. Ik heb niet de moeite genomen uit te zoeken hoe het precies werkt, maar er komt in ieder geval een score uit.
Egosurfen op persoonlijke basis heeft natuurlijk niet al te veel zin, tenzij je score zó hoog is dat het je een goed gevoel geeft. Voor bedrijven en politieke partijen bijvoorbeeld is dat natuurlijk heel anders. Les één van de cursus over bloggen is dat zij moeten weten wat er speelt en wat er over hun ‘merk’ gezegd wordt in de blogosphere. Eduard verwijst naar een artikel op CNET Why companies monitor blogs waarin een voorbeeld wordt gegeven van wat er kan gebeuren als een bedrijf geen benul heeft van wat ‘het publiek’ of ‘de klant’ over het product zegt. En er zijn natuurlijk nog veel meer voorbeelden. In het artikel staat een aantal mooie quotes, zoals “When consumers have their own pen, they may not call in anymore” (Steve Rubel) en “The whole point is if a company’s not listening, they’re not going to pick it up” (Sue MacDonald). Gelukkig zijn er voor bedrijven steeds meer tools in ontwikkeling om die monitoring mee te doen en zijn ze niet alleen aangewezen op Google en egosurf.org. Het zal echter nog wel even duren voordat bedrijven er echt van doordrongen raken hoe sterk de kracht van de blogosphere is.
Kortom: dat ego surfen is zo gek nog niet. Wat is jouw score?
0 reacties